Thursday, September 15, 2011

சிறுவனின் பேராசைகள்

முதல் தாய் - குடும்பம் 

தாய் மடி தலை தாங்க 
தந்தை மடி கால் தாங்க 
தொலைக்காட்சி ரசித்தவனாய் தங்கையுடன் சண்டையிட வேண்டும் 

நான்கு நாட்கள் இடைவிடாது 
உடல் பேச்சை கேட்காமல் மனப் பேச்சைக் கேட்டு
அன்னையின் மீன் குழம்பும் கறிக் குழம்புமாய் உண்டு உறங்க வேண்டும் 



இரண்டாம் தாய் - மனையாள் 

ஆளுள்ள அரவமில்லா மேற்கு தொடர்ச்சி மலையில் மலையாள கரையில் 
கண்ணாடி பேழையாய் ஒரு வீடு

அந்தி மாலை நேரத்தில் அடை மழையில் 
என்னவள் நீராடி பனியில் நனைந்த பதுமையாய்
மழை நீர் கண்ணாடியுடன் உறவாடும் விழையாட்டை ரசித்தவளாய் மதி மயங்கி இருக்க 
வீடு திரும்பிய நான் புது மலர் கண்ட வண்டாக சிறகடித்து 
என்னவளை மார் சாய்த்து உச்சி நுகர்ந்து முத்தமிட்டு 
ஒரு கோப்பை தேநீருக்கு நான்கு இதழ்கள் விளையாட வேண்டும் 

உடை மாற்றி ஒரு குடைக்குள் ஈருயிராய் 
நான் அவளது தோள் சேர்த்து அனைத்தபடி  
அவள் எனது இடை பற்றி தோள் சாய்ந்தபடி 
கால் நனைய காலாற நடை பழக வேண்டும் 

ஊர் கூடிய திருவிழாவில் கைகோர்த்து நடக்க 
'என்னே பொருத்தம்' என காதுபட கூறக் கேட்க வேண்டும் 

மனையாள் பிறந்த வீடு செல்ல 
ஒலி பெருக்கியையும் மிஞ்சும் சத்தத்தில் மனதில் பதிந்த பாடல்களை 
வாய்விட்டு பாடியபடி சமையல் புரிய வேண்டும் - அத்தருணம்
வீடு புகுந்தவள் எனைப்பார்த்து சுவர் சாய்ந்து புன் முறுவல் புரிந்திட வேண்டும் 

சிறு சண்டைக்கு பின்,
ஒரு திங்கள் பிரதேசம் சென்று பாலைவனமாய் வீடு திரும்ப 
மேசை விரிப்பால் பொருள் யாவும் சரிக்க
பாலைவனத்தில் அடைமழை பொழிய 
வள்ளுவன் கண்ட ஊடலுக்கு-பின்-கூடலின் மகிமையை ஆராய வேண்டும் 

விடிய விடிய படுக்கை அறை சளைக்கும் வரை கதை பேச வேண்டும்  


மூன்றாம் தாய் - நட்பு 

கல்லுரி வாசலில் மீண்டும் கால் பதிக்க வேண்டும் 

உள்ளூர் அழகிகளைய்ப் பற்றி
விடுதி விளக்கு அணையும் வரை விதண்டாவாதம் பேச வேண்டும் 

சனி ஞாயிறு கிழமைகளில் 
ஒவ்வொரு குருவி கூடு அறைக்கும் சென்று நலம் விசாரிக்க வேண்டும் 

அரை நிர்வான அழகி கணினியில் ஜொலிக்க 
தரையில் அமர்ந்து சீட்டாடியபடி புறம் பேச வேண்டும் 

ஒரு பெண்ணாலும் இம்மூடனாலும் 
இழந்த இரு நட்புகளை இழந்திருக்காதிருக்க வேண்டும் 

பாலிய சிநேகிதனே பறி கொடுக்காமல் இருந்திருக்க வேண்டும் 


( இன்னும் பதிவுகள் சேர்க்கப்படும் )

Saturday, May 14, 2011

Let them do...

A couple of months back, I met a friend in Bengaluru. He had come here for an Exam. He is crazy to surf places. He's visited many places in India.
He never visited Chennai, but a few places in Tamilnadu. So, he left to Chennai from Bengaluru for a day, just to look around on his busy schedule.
Some people love to sing songs as it plays. Doesn't matter they mug up the lyrics or listen to the songs a numerous times.
Its none of our business unless it disturbs us.
Some want to booze like hell, watch movies day and night or workout.
Some blame smokers. They want to smoke; they do. They are not insane. Let them do. Of course, there shouldn't be passive smoking.
I do copy habits from others. I did like them; had them. What's the big deal??????

Let the people to do what they love. It could be anything. May be silly. We do not have ANY rights to stop them.

Don't criticize them. Just, let them do.

வலக்கண்ணும் இடக்கண்ணும் --- அவளும் நானும்

எனக்கும் குளியலறைக்கும் இடையில் தான் எத்தனை எத்தனை இரகசியங்கள்
அதை எனது குறிப்பேட்டில் பேனா முனையாலும்
நண்பனின் தோழ்களுக்கு கைகளாலும்
நடுநிசி இருளுக்கு இமை மூட மறக்கும் எனது விழிகளாலும்
அன்னை மடியில் தலை சாய்ந்து அவளுக்கு மனதாலும் - பகிர்ந்திட
அத்தனை அங்கங்களும் துடித்த நாட்கள் அத்துனை
அத்துனை .........

இரு நாள் விடுமுறையைக் கூட வீட்டில் கழிக்க முடியாமல்
ஞாயிறு மதியமே விடுதியை நாடிய நாட்கள் தான்
எத்தனை எத்தனை
புரியாத உனது மனதுக்கும் விடை தேடும் எனது கண்களுக்கும் உள்ள மர்மங்கள்
அத்துனை அத்துனை.........

விடுதி மைதானம் எனது துணை தேடியிருக்க தேவையில்லை
காரணமில்லாமல் நண்பனின் கரம் பற்றி சொல்லவும் முடியாமல் விழுங்கவும் வழி இல்லாமல்
பாகனிடம் பணியும் ஆனையைப் போல் பரிதவிதிருக்க
தேவையில்லை
அன்றே ஒரு விடை சொல்லி இருந்தால் ........

என் குறுந்தகவலுக்கு காதிருந்தும்
வீட்டிற்க்கு அழைப்பதும்
மீண்டும் மீண்டும் அவ்வுனர்ச்சிகளுக்கு உயிரோடு விஸ்வரூபம் கொடுக்கிறது
ஆழிப்பேரலையாக என்னை ஆட்கொள்கிறது .......

இனியேனும் இந்நேடுந்தொடரை நிறுத்திடு !
இறுதி தீர்ப்பு எழுதிடு !!

Sunday, August 15, 2010

The Proposal

Based on a Real Story (:P)......

prerequisites: Hero & Heroin of the story have been referred as Boy & Girl respectively.
The place - some place in Tamilnadu. The periods mentioned below between
hyphens aligned with present date. The sentence in Red is a Caution


--NOW--

A Diwali Day... Early morning ..... Sun beams hug the earth....
suddenly our Boy woke up and realized "Oh... Its not an usual Diwali to wake up in the afternoon ..."
Yup... Our Boy is meeting his girl today ....


--THREE YEARS BACK--

Our boy was doing his $#@%&*! in a college... Our Girl was working in a private concern.
Somehow our Boy fell in love with her ( It needs another post if i elaborate )...
Our Boy will be a lamppost in the street which She always takes to go for work, morning and evening.....
A baby Girl or Boy will accompany him .....
Some of Boy's relations who were friends too, were supporting their love and encouraging him to propose ....
After two and half years, the day has come .....




Let me give a chance to imagine our Girl....
you guys might be aware of the song 'Aval appadi onrum azhagillai' of the film 'Angadi theru'....
Each line of the song suits our girl perfectly....

--NOW--

Our Boy and two pairs who are his friends step into the Girl's Home .....
Lucky Boy!! No one was around except our Girl and her little sister ....

Our Boy nears our Girl with rapid heartbeat... He tries to sound out ....Mere empty words ....
Others in the room were cooperative and left the Home ..... Silence eclipses the room ....

Finally,

Boy : you know? I like you so much.

Girl: I knew. But, I was able to neither reveal myself nor face you since I have been engaged
with someone from my relations for more than 10 years. He is
working for a private organization. But, my lips refuse to pronounce 'I don't like you'. At the same time, I couldn't turn up. I am in a complicated situation.

No single word from our Boy.... Unknowingly, He grabbed her hand. Hands play with each others. Girl is unconscious.... Each of them conveyed Diwali wishes at least 100 times...
The scene was filmed for half an hour .... If you ask the Boy or Girl now that what was the discussion all about, they would recollect only 2% of the conversation.......
He left the home half-minded.... Our boy was drugged by Love .... He couldn't sense anything expect the girl whole day ....



Our boy moves to another college which is situated one of main cities in Tamilnadu for higher studies.... Girl phones him once in a week.... Then, week became month, two month,six month...
Finally, the channel was ceased by business of both .....

The Girl is married now .... The Boy is working somewhere in India .....

Moral of the Story:

Girls are very practical nowadays.... Love at first sight will never work ....

Girls validate Boys with,

* if he earns well *if he will suit our family *if he fulfills our expectations *how he is and many ....

Guys, its not a simple job ( :P)

( I was about to write this post in Tamil so that it will be more emotional .... Since, some of my friends felt concerned, I posted this in English as emotional as I can..... )

Monday, April 5, 2010

Rain in Summer!

Date : 31 March 2010
Place : BMTC bus - on way to Domluru from Marathahalli
Time : Around 10 AM

Every one's status message says about rain in blore.The climate is so good after two months. Me and Dinesh are late to office as usual. We get a bus and there is no seats to sit. But we see two to three empty rows in ladies side. Around ten men are standing back side. But, we go and sit in a row in ladies side :):). Some noise from front row ...... When we see, a woman is fighting with conductor...After 5min, conductor leaves the place. She is so hurry and takes out a book from her bag. I am wondering. Suddenly she starts teaching her son :) :):) The boy might write 10th public exam. She is teaching him all the way to school. She is so serious and the boy is shaking his head as he accepts all advices from his mother. They get down in HAL.

" That was mild heart stabbing as i missed those pleasant moments. Apart from my personal feelings, that was wonderful time.
Rain in summer.....
Ladies seat .....
A delightful scene ...."

Monday, March 29, 2010

பாரதி !!!

It is for my friend who expired two days back .......


கைக்குள் கை கோர்த்து
புத்தக பை சுமந்து
பள்ளிச்சாலையில் பயின்ற அந்த நாட்கள்
உச்சி சிலிர்த்த நாட்கள்
உதிரம் தோயக்குதடா!
உச்சி முதல் பாதம் வரை உலுக்கி எடுக்குதடா ! !

வேண்டா வெறுப்பாய்
கூடா நட்பாய்
சண்டையிட்டு திரிந்த நாட்கள்
சண்டையுடன் நின்றிருக்கலாம் .........

மூத்தவன் நெஞ்சு பிளக்க
உன் குடி பெயர்க்க
அத்துடன் நம் நட்பு முடிந்து இருக்கலாம் ...........

நண்பனின் மிதிவண்டி பயணத்திலோ
சிவகாசியிலோ
சிதைந்திருக்கலாம் ....................

கருவறை தாண்டிய நாள் முதலாய்,
கை கோர்த்திருந்தாயே


இபொழுது ஏன் விடுவித்துகொண்டாய்..............
பிற தேசம் போய் ஏன் பிணமானாய் ..........................

நவயுக பாரதியே! நட்டாற்றில் விட்டாயடா !!


I miss u da .............

Sunday, March 14, 2010

Bengaluru - one more month to go !! :(

It's been two months, still i haven't had any feeling of staying in other state. An hour, we can touch TN. Thamizh is Everywhere..... Totally new environment and culture ( manam ketta IT culture ). :P


At first, i thought ladies come directly from bed to office as they had bed sheet on them .... Later I came to know that that's fashion.

He looks like my grand father. But i can call him by name......... If i do it in my place, they would kill me.....

He had nearly 1kg of chicken. After all, he washed his hand with soap oil and said 'That's really bad smell' ..... ( Karumam piducha naye atha thana nalla mulunguna ).......

If some one speaks in other language in here, i wish thats Telungu or Malayalam ...... I love these two languages . The reason may be we watch movies in those languages. I want to learn both for myself and Hindi to survive in India .......


And it seems like i have two home towns, one in CBE, one in APK ....... It's really nice :) :)
18 of F5erz are in same apartment (vera ena venum......) In the name of cultural for Memoirs, we enjoyed a lot ..... That matter was discussed in House owner level ..... ) :) :) Playing cards! Outing!! Full enjoyment!!!!


But the problem comes here ..... we have one more month. Our intern is gonna end .... :(
we need to vacate the flat ...... But, if we get converted, we all will be together again.... Hope for the best .... :) :)